Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Οι εκλογές και ο κύκλος των παραγνωρισμένων ποιητών

Ή αλλιώς, πως το κόμμα του Αλ Τσαντίρ και του Ράδιο Αρβύλα έφεραν δημοτικούς άρχοντες τον Ψινάκη και την Χρυσή Αυγή.

Γράφω το παρόν γιατί ξεκινώντας κάποιες ημέρες πριν τις εκλογές και μέχρι αυτήν την στιγμή έχω διαβάσει/ακούσει τόση μπουρδολογία – με ευφάνταστους μάλιστα λογοτεχνικούς αμανέδες, εξ’ ού και ο τίτλος - για την μην συμμετοχή στις εκλογές που δεν πάει άλλο.

Παρακάμπτω το γεγονός πως τηλεπερσόνες ανοιχτά υποστήριζαν την μην συμμετοχή στις εκλογές σαν αυτοί με τα εκατομμύρια, τις βίλες, τα κότερα, τις πρέζες, τις γκόμενες/ους και δεν ξέρω γω τι άλλο να είναι η φωνή του λαού που εξοντώνεται καθημερινά και απειλείται άμεσα από την κρίση γιατί είναι πολύ σουρεαλιστικό για ανάλυση. Η από την άλλη μεριά αυνανιστική ευχαρίστηση του «λαού» όταν τους ακούει ξεφεύγει και από το σουρεαλιστικό και πάει στο επιστημονικά λοβοτομημένο οπότε το αφήνω και αυτό.

Έχουμε λοιπόν το γεγονός της τεράστιας αποχής από τις εκλογές που αναγνωρίζεται – και ορθά – σαν διαμαρτυρία στο όλο κοινωνικοπολιτικό σκηνικό που έχουμε βρεθεί να παίζουμε τους γελωτοποιούς κομπάρσους. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι κυρίως η καταστροφολάγνα ευχαρίστηση των παραγνωρισμένων ποιητών στο δρόμο, στα μπλογκ, στις τηλεοράσεις που όχι μόνο χαίρονται με το γεγονός και το επενδύουν με επικές, θριαμβευτικές άριες, αλλά το προωθούν κι’ όλας με ….. ανύπαρκτα; Επιχειρήματα.

Αν δεν κάνω λάθος είμαστε σε αριθμό πολιτικών σχημάτων που κατεβαίνουν σε εκλογές αν όχι η πρώτη χώρα σίγουρα στις πρώτες θέσεις πράγμα που αν μη τι άλλο δείχνει μια πολυφωνία. Υπάρχουν λύσεις για κάθε πρόβλημα. Από Ανταρσία μέχρι Χρυσή αυγή. Ε δηλαδή θέλετε να μου πείτε πως το 45% ( πόσο είναι η αποχή ) δεν βρίσκει κανένα χρωματικό τόνο που να του ταιριάζει με το νοητικό του οικοδόμημα; Περίεργο εκτός και αν δεν έχει το ίδιο κανένα νοητικό οικοδόμημα.

Το πιο περίεργο είναι πως ο κύκλος των χαμένων ποιητών, τραγουδάει ιδεολογικούς σκοπούς. Άντε και να το δεχτώ πως υπάρχουν και κάποιοι ιδεολόγοι ( και να με συγχωρήσουν οι ένας δυο τρείς που είναι και ίσως το διαβάσουν αυτό )

Είναι σου λέει ο άλλος Αναρχικός, δεν τον εκφράζει η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν συμμετέχει σε εκλογές και λοιπές «δημοκρατικές» διαδικασίες. Να το δεχτώ αλλά φιλαράκι αναρχικέ μήπως μένεις σε διαμερισματάκι; Μήπως έχεις tv, τουτού, iphone, κτλ; Μήπως είσαι και στελεχάκος; Μήπως πάς διακοπούλες; Μήπως πίνεις φραπεδάκια και εσπρεσάκια των 3 κ 4 ευρώ με τα φιλαράκια στα καφέ στις πλατείες; Ε άντε και γαμήσου.

Είναι σου λέει ο άλλος Εθνικι, δεν τον εκφράζει η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν συμμετέχει σε εκλογές και λοιπές «δημοκρατικές» διαδικασίες. Να το δεχτώ αλλά φιλαράκι εθνικοσοσιαλιστή, μήπως νοικιάζεις κανά ετοιμόρροπο σπιτάκι σε 50 λαθρομετανάστες; Μήπως ψωνίζεις τίποτα κινέζικα; Μήπως σου μαζεύουν τα χωραφάκια τίποτα «βάρβαροι» εργάτες τους οποίους μετά ρίχνεις στο ζύγι με απειλές; Μήπως πίνεις φραπεδάκια και εσπρεσάκια των 3 κ 4 ευρώ με τα φιλαράκια στα καφέ στις πλατείες; Ε άντε και γαμήσου

Είναι σου λέει ο άλλος αμεσοδημοκράτης, δεν τον εκφράζει η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν συμμετέχει σε εκλογές και λοιπές «δημοκρατικές» διαδικασίες. Φιλαράκι αμεσοδημοκράτη, έχεις ποτέ συμμετάσχει σε κάτι από τα κοινά, όπου σου δίνεται η ευκαιρία; Έχεις ποτέ ενδιαφερθεί να κάνεις έναν σύλλογο, μια ομάδα ένα κάτι που να λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά και να το περάσεις στην κοινωνία; Η μήπως η αμεσοδημοκρατία σου περιορίζεται στις συζητήσεις ποδοσφαίρου όταν πίνεις τα φραπεδάκια και εσπρεσάκια των 3 κ 4 ευρώ με τα φιλαράκια στα καφέ στις πλατείες; Ε άντε και γαμήσου.

Δεν θα επεκταθώ σε περαιτέρω κατηγορίες ιδεολόγων πχ αριστοκράτες, βασιλόφρονες, υπέρ της μοναρχίας κα, που η ιδεολογία τους θα τους εμπόδιζε να πάνε να ψηφίσουν σε ένα καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι τελικά από το 45% αποχής πόσοι είναι πραγματικά ιδεολόγοι;

Γιατί αν ήταν πολλοί όλο και κάποια ενέργεια αποτέλεσμα της ιδεολογίας τους θα βλέπαμε στην κοινωνία και δεν θα μέναμε με τα μπουρου μπουρου και τους λογοτέχνες στα μπλογκ.

Αν οι ιδεολόγοι ήταν τόσοι πολλοί γιατί δεν μαζεύονται να φτιάξουν ένα αναρχικό, εθνικοσοσιαλιστικό, βασιλικό, αριστοκρατικό, αμεσοδημοκρατικό ή ότι άλλο κόμμα και να κερδίσουν την εξουσία;Και αν είναι μοιρασμένοι στις παραπάνω κατηγορίες έχω και άλλη ιδέα. Γιατί ρε παίδες να μην γίνει ένας συνδυασμός δυνάμεων με σκοπό την επανάσταση που θα φέρει την κατάλυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας - που είναι και το ιδεολογικό κοινό - και μετά έχει ο θεός τρώγεστε μεταξύ σας για το ποιος θα απομείνει.

Το γιατί δεν γίνεται αυτό είναι απλό. Γιατί απλά το πλειοψηφικό μας κόμμα είναι το κόμμα των αποχαυνωμένων, κουτοπόνηρων, παρτάκιδων. Το κόμμα του «φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ», το κόμμα του «αφού έτσι κάνουν και οι άλλοι», το κόμμα του "όπου με παρνει" το κόμμα του «εμού θανόντος γαια πυρί μειχθήτω».

Το κόμμα αυτό έχει απλά χωριστεί σε δύο μερίδες. Αυτούς που εκλέγουν τα κόμματα εξουσίας ( γιατί τρώνε μαζί τους ) και αυτούς που απέχουν ( γιατί έπαψαν να τρώνε ή δεν πρόλαβαν ). Το κόμμα που στην πραγματικότητα ως απόλυτη πλειοψηφία φέρνει πάλι πρώτα τα 2 κόμματα του «μαζί τα φάγαμε» και δημοτικούς άρχοντες τον Ψινάκη και την Χρυσή Αυγή. Το κόμμα των παραγνωρισμένων ποιητών.

Άντε παιδιά ξεκινήστε την επανάσταση και έρχομαιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι.

ΥΓ: Τουλάχιστον ρε διαμαρτυρόμενοι αφού δεν κάνετε επανάστα, ρίχτε ένα μάυρο στην γαμωκάλπη ( γενικά μιλάω όχι τώρα που δεν παίζουν δεύτερο γύρο οι «σύντροφοι» ) και πάμε για φραπεδούμπα να αναλύσουμε τα «ιδεολογικά» μας μετά.

5 σχόλια:

Panos Konstantinidis είπε...

Γιατί ποιος κάνει επανάσταση στην Ελλάδα για να κάνει ο αποχαυνωμένος;

Πανδιων είπε...

Γενικά στον δυτικό κόσμο δεν γίνονται επαναστάσεις γιατί ακόμα δεν έχει πέσει πείνα. Και όταν πέσει πείνα απλά θα λειτουργήσουμε σαν ζώα. Θα κατασπαράξουμε όποιον βρούμε μπροστά μας ( ειδικά εμείς εδώ που δεν έχουμε και δύναμη αλλα Αμέρικα να φάμε τους άλλους ). Το μόνο διαφορετικό θα ήταν η εμφάνιση κατάλληλης ιδεολογίας και κατάλληλου/ων ηγέτη/των

Panos Konstantinidis είπε...

Μα την επανάσταση δεν την κάνουνε οι πεινασμένοι αλλά οι χορτάτοι. Οι πεινασμένοι κάνουνε εξεγέρσεις που καταστέλλονται εύκολα από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Ο πεινασμένος δε σκέφτεται πως να καλυτερέψει τη ζωή του αλλά πως να γεμίσει το στομάχι του. Ο χορτάτος από την άλλη μεριά, αφού χόρτασε, σκέφτεται πως θα κάνει τη ζωή του καλύτερα, πως θα δημιουργήσει αυτούς τους μηχανισμούς που θα του το επιτρέψουνε.

Επανάσταση δε γίνεται διότι είμαστε όλοι βολεμένοι. Αφού χορτάσαμε βρήκαμε τρόπο να βολευτούμε μέσω της πελατειακής σχέσης πολίτου-κράτους.

Οι ελάχιστοι που μείνανε έξω από τον χορό δεν είναι αρκετοί για να δημιουργήσουνε αυτόν τον πυρήνα που θα κάνει επανάσταση.

Πανδιων είπε...

Α διαχωρίζεις έτσι την επανάσταση απο την εξέγερση.

Σηλαδή επανάστασεις ορίζονται έτσι η αναγέννηση, η βιομηχανική, η μεταρύθμηση του Κλεισθένη κτλ.

Κατα τα άλλα συμφωνώ

Panos Konstantinidis είπε...

Νομίζω ότι ναι, πρέπει να γίνεται διαχωρισμός, αλλιώς πέφτουμε στην παγίδα να τα βλέπουμε όλα σαν επανάσταση (ακόμα και την τυφλή βία του προπερασμένου Δεκεμβρίου).