Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Όσα το κύμα πήρε



Σαν κύμα ήρθε κι' έσκασε
στις αμμουδιές του Είναι
δρόσισε και σκόρπισε
άλλαξε και διάλυσε

των εμμονών μου κάστρα
κατασκευάσματα ως τα άστρα
αυτά που στέκαν σταθερά
και αυτά που δεν αλλάζαν

αυτά που θεωρήθηκαν
απόρθητα και μοιάζαν
ίδια με τις σκέψεις μου
τα θέλω μου και κράζαν

σαν μοίρες ψεύτικες τρελές
του εαυτού μου δίνες
που αργαλειό υφαίνανε
με αχυρένιες ίνες

Σχέδια όνειρα τροπές
ανόητες κ' εγωτικές



Σαν κύμα ήρθε κι' έσκασε
τραβήχτηκε πια δεν είναι
πέρασε η Ζωή και φεύγοντας
στην αγκαλιά της πήρε

της άμμου κόκκους στα βαθιά
εκεί που σε κοχύλια μυστικά
των Τριτώνων τ' αρχέγονα παιδιά
παίζουν φτιάχνοντας μαργαριτάρια




2 σχόλια:

Το παιδί της Πλατείας είπε...

υπέροχο ποίημα Χρήστο συνέχισε να μας μαγεύεις με το όμοφο ιστολόγιο

Πανδιων είπε...

Ευχαριστώ πολύ για την ψυχολογική υποστήριξη, χαίρομαι που σου άρεσε.